2008 Opvallend wagentje

2008 Haarlemmer Kok Janssen zoeft met zijn omgebouwde scootmobiel door de straten
Waarschuwen met opvallend wagentje.

Haarlem – De verbouwde scootmobiel van Kok Janssen werkt bij sommigen op de lachspieren. Maar met het voertuig waar hij mee door de Haarlemse straten zoeft wil hij een serieuze boodschap uitdragen.

Trots showt Janssen (63) het lichtgroene wagentje, dat bijna af is. Alleen de vloerbedekking ontbreekt nog. Naast het stuur staat een klein stereootje en een handsfreehouder voor zijn telefoon. Het opvallende `autootje` lijkt op een brommobiel, maar het wagentje van Kok Janssen is negentig centimeter breed en mag daarom op de fietspaden rijden. Hij ziet veel verbaasde gezichten en flitsende camera’s als hij in zijn voertuigje op pad gaat. Maar waarom heeft hij zijn scootmobiel laten omtoveren tot dit aparte vervoersmiddel?

Toen Janssen 32 jaar oud was kon hij geen stap meer zetten en belande in het ziekenhuis. Diabetes ,,ik weiger in een rolstoel het ziekenhuis te verlaten’’, riep hij destijds. Stiekem trainde hij zijn benen. ,,Het leek of de dokter water zag branden toen ik het ziekenhuis op krukken verliet’’, zegt Janssen. Hij wilde niet toegeven aan zijn ziekte en in de maatschappij blijven meedraaien. Auto’s zijn altijd Kok Janssens hobby geweest. Hij is ermee opgegroeid. Zijn broers zaten ook in de autowereld. Hij begon bij een carrosseriebedrijf in Aalsmeer en hij werkte bij een autoschadebedrijf in Haarlem. Maar toen het werk hem lichamelijk te zwaar werd, is hij gestopt. Zoals gezegd wil Janssen niet toegeven aan zijn ziekte. Thuis heeft hij expres een lage bank, zodat hij moeite moet doen om op te staan. Ook moet hij eerst twee stappen op om de woonkamer te kunnen bereiken. Op een fiets met een motortje doet hij de boodschappen. ,,Dan is op het eerste gezicht niet te zien dat ik invalide ben. Maar erg praktisch is het niet omdat ik niet overal kan komen.’’

LOLBROEK

Danny (25) en Stefan (22) van Danny autoschadebedrijf, waar Janssen boven woont, zeiden keer op keer tegen hem dat hij een scootmobiel moest aanschaffen. Maar daar reageerde hij niet op, of hij riep: ,, zeur toch niet.’’ Kok Janssen wilde niet als invalide gezien worden.,,Ik wilde onder slechts één voorwaarde een dergelijke mobiel. Alleen als het mijn eigendom is, zodat ik er iets geks mee kan doen. Dan voel ik me minder invalide en mensen zullen nog eerder denken dat ik net zo gek ben als vroeger. Ik ben altijd een lolbroek geweest.’’ Hij kreeg een brok in zijn keel toen een maand geleden Danny en Stefan opeens voor hem stonden met een scootmobiel. Drie weken later durfde hij de stap te maken. Hij voelde zich een beetje `lullig` op het voertuig en dacht dat alle ogen op hem gericht waren. ,,ik was ook bang dat mensen zouden zeggen: hé, ik zag jou vorige week nog lopen. Wat is er gebeurt? Daar had ik absoluut geen zin in.“ Hij vond een sloopbedrijf, dat nog een oude brommobiel zonder motor en versnellingsbak had staan. Het knutselen kon beginnen. Dat voornamelijk door Danny en Stefan gebeurt. Het emotioneert Janssen nog zichtbaar als hij praat over wat de jongens voor hem hebben gedaan. Piet Zeeman en Chong de Jong van het Grafisch Buro Haarlem hebben als leer/werkproject reclame voor Danny’s bedrijf op het wagentje gespoten. Op deze manier wilde Janssen iets terug doen. Eerst wilde hij niet gezien worden op een scootmobiel, maar in de omgebouwde versie wil hij maar wat te graag opvallen. En dat heeft een rede. ,,De diabetes kreeg ik door veelvuldig alcoholgebruik. Ik heb overigens ook een tijd in een afkickkliniek gezeten. Ik vind het nu belangrijk dat mensen mijn milieuvriendelijke auto niet alleen als een reclamewagentje zien, maar ook mijn achtergrond kennen “, zegt Janssen. ,,ik wil dat mensen weten wat er met je kan gebeuren als je teveel alcohol drinkt. Ik rijd eigenlijk in een campagneobject tegen alcoholmisbruik.“